Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14361 Esas 2019/4576 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14361
Karar No: 2019/4576
Karar Tarihi: 01.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14361 Esas 2019/4576 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/14361 E. ve 2019/4576 K. sayılı karara göre, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiriyle cezalandırılmıştır. Ancak tedbirlerine uyulmaması sebebiyle hüküm uygulanmıştır. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesi 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları olmadığından hüküm doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak verilmiştir. Mahkeme, Yargılama sürecinde gerekçeli kararda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte tartışıldığını, sanığın eyleminin gerçekleştirildiğini ve cezanın doğru belirlendiğini belirtmiştir. Kararda, TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi ve 191. maddesi 5. fıkrasına da atıfta bulunulmuştur.

10. Ceza Dairesi 2014/14361 E. , 2019/4576 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 01/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.