Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/992 Esas 2020/5775 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava Tarihi : 24/12/2012
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı hakkındaki gözaltı ve tutuklama işleminin 1 Haziran 2005 tarihinden önce gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 6. maddesine göre, davacının tazminat talebi 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerine tabi olduğu, Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 Esas ve 2010/57 sayılı kararına göre 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının aranması gerektiği, ayrıca Ceza Genel Kurulunun 06/05/2014 tarih ve 141-229 sayılı kararında 466 sayılı Kanuna göre incelenen tazminat davasının usul ve yasaya uygun yapılan kesinleşmesinden itibaren her halükarda 10 yıl içinde açılması gerektiği kabul edilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06/05/2014 tarih ve 141-229 sayılı kararı dikkate alınarak, 10 yıllık sürenin "hükmün kesinleşme tarihinden” itibaren başlayacağı, dikkate alındığında;
1- Tazminata esas Dörtyol 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.06.2008 tarih, 2003/903 Esas, 2008/214 Karar sayılı ceza dava dosyasında davacının 15.02.2003-01.05.2003 tarihleri arasında 75 gün gözaltında ve tutuklu kalıp, hakkında suç ve suçluyu övme suçundan 25 gün hapis cezasına hükmedildiği ve 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmakla; tazminata esas ceza dosyası celp edilerek davacı veya vekiline kesinleşmiş kararın tebliğ edilip edilmediği veya dosyadan belge almak suretiyle kesinleşmiş karardan haberdar olunup olunmadığı araştırılıp üç aylık yasal süresinin geçip geçmediğinin tespit edilmesi, kesinleşmiş kararın tebliğ edilmediği veya haberdar olunmadığın tespit edilmesi halinde 26.06.2008 tarihinde kesinleşen karar nedeniyle 24.12.2012 tarihinde açılan davanın 10 yıllık süre içinde açılması nedeniyle davacı hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının akıbetinin araştırılarak, denetim süresi sonunda ne gibi bir karar verildiği tespit edilip sonucuna göre davacıların tazminat isteme koşullarının oluşup oluşmadığı tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespiti edildikten sonra CMK’nın 141/1-f maddesi gereğince davacının tazminat talebi hakkında karar verilmesi gerekirken, davanın süresinde açılmadığı gerekçesi ile yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
2- Davacı hakkında düzenlenen yakalama, olay, gözaltı ve sevk – serbest bırakma, tutuklama müzekkereleri, sorgu zaptının Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde aslının veya onaylı örneğinin dosya arasına alınması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren davalı kurum lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.