Özel belgede sahtecilik - dolandırıcılık vasıf değişikliği ile hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanmak - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3416 Esas 2015/6140 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 11 - 2012/139776
MAHKEMESİ : Ankara 21. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/02/2012
NUMARASI : 2010/709 (E) ve 2012/76 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik, dolandırıcılık (vasıf değişikliği ile hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanmak)

Sanığın, katılan şirkette satış temsilcisi olarak işe başladığı, sanığın katılan şirkete ait araçlar ile kendisine sevk irsaliyesi ile teslim edilen muhtelif ürünleri Doğu Karadeniz Bölgesindeki illere götürerek satışını gerçekleştirdiği, ancak sanığın kendisine teslim edilen ürünleri pazarlayarak almış olduğu paraları kendisi için kullandığı ve katılan firmaya ise gerçek bir satış yapmış gibi sahte senet ve evrak ile fiş tanzim ederek katılan firmaya vermek suretiyle üzerine atılı suçları işlediği iddia edilen somut olayda;
Sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmemiş ise de; hapis cezasının kanuni sonucu olan bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa, sanığın savunmalarına, katılanların beyanlarına, bilirkişi beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın bu şekilde gerçekleştirdiği sabit görülen eylemlerinin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,

2- Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN" ve "2.000 TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.