Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/14213 Esas 2020/7707 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14213
Karar No: 2020/7707
Karar Tarihi: 23.06.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/14213 Esas 2020/7707 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında açılan bir davada, asliye ceza mahkemesi tarafından, tehdit suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü verildiği ancak hakaret suçu nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ifade edilmektedir. Sanığın sadece hakaret suçuna yönelik hükmü temyiz ettiği belirtilmektedir. Temyiz isteğinin reddi nedenlerinin bulunmadığından dolayı işin esasına geçildiği vurgulanmaktadır. Kararda, sanığın temyiz iddialarının yerinde görülmediği ve hükmün onaylandığı ifade edilmektedir.
Kararda ayrıca, tehdit suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyizde, tanıkların beyanlarına yeterince itibar edilmediği ve sabıka kaydındaki açıklanması geri bırakılan hükümle ilgili kararın yeterince değerlendirilmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve dosya esas/hüküm mahkemesine geri gönderilmiştir.
Kararda bahsedilen kanun maddeleri arasında, Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesi (Ceza Erteleme), 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223. maddesi (Hükmün Açıklanması Geri Bırakılması) ve 231/8

4. Ceza Dairesi 2016/14213 E. , 2020/7707 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ..."ın yalnızca kendi aleyhine verilen hükümleri temyiz ettiği anlaşılmakla dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık..."a yükletilen hakaret eyleminden kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün temyizinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık ...."a yükletilen tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;
a-Duruşmada dinlenen tanıklardan ..."nin aşamalarda, duruşmada dinlenmesine gerek görülmeyen tanık ..."in ise soruşturma aşamasında, sanık ..."ın tehdit eyleminde bulunduğuna dair herhangi bir beyanlarının bulunmaması karşısında, tanıkların beyanlarına neden itibar edilmediği açıklanmadan, yalnızca katılan ..."in kardeşi olan tanık ..."in beyanları hükme esas alınmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
b-Kabule göre ise;
aa-sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, sözkonusu kararın 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinde sayılan hükümlerden olmadığı, 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle CMK"nın 231/8. maddesine değişiklik getiren ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına bir kez karar verileceğine ilişkin düzenlemenin, sanığın sabıkasında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların kesinleşme tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe girmesi dikkate alındığında; hükmedilen hürriyeti bağlayıcı cezanın yeniden suç
işlemeyeceği kanaati oluşması sebebiyle TCK"nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine rağmen, CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasını talep eden sanık hakkında; ertelemeden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu tartışılırken yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
bb-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.