Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14185 Esas 2019/4573 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14185
Karar No: 2019/4573
Karar Tarihi: 01.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14185 Esas 2019/4573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurmak suçundan yargılanan bir sanığın, daha önce aynı suçtan dolayı verilmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri bulunmadığını tespit etti. Bu sebeple, sanık doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine maruz kaldı. Ancak, tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık yeniden yargılanarak mahkûmiyet kararı verildi. Temyiz edilen kararın yerinde olduğu sonucuna varıldığından temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uyulduğu belirtilmiştir. Bu maddelerin detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklenmesi gerekmektedir.

10. Ceza Dairesi 2014/14185 E. , 2019/4573 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 01/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.