Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/6517 Esas 2017/2996 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6517
Karar No: 2017/2996
Karar Tarihi: 22.03.2017

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/6517 Esas 2017/2996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm gereği, sanık hakkında hükmedilen hapis cezası belirli yerlere ve etkinliklere gitmekten yasaklanma tedbiri olarak değiştirilmiştir. Ancak bu yöntemin temel amaca uygun olmadığı belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Ayrıca, katılan Hazine'nin vekil ücretinin belirlenmesi konusunda yasa hükümlerine uyulmaması da hükmün bozulmasına sebep olmuştur. Kanun maddesi olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi değinilmiştir. 5237 sayılı kanunun 50/1-d bendi belirli yerlere ve etkinliklere gitmekten yasaklanma tedbirlerini öngörmekte, ancak bu tedbirlerin temel amaca uygun olarak belirlenmesi gerekmektedir. 1412 sayılı kanunun 321. maddesi ise hükümlü ve tutukluların haklarına ilişkin düzenlemeleri içermektedir.

8. Ceza Dairesi 2016/6517 E. , 2017/2996 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen, Ceza Genel Kurulu"nun 21.02.2017 gün, 2015/976 esas, 2017/87 karar sayılı kararı gözetilerek; suçtan zarar gören Maliye Hazinesi"nin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, tebliğnamedeki temyiz talebinin reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendindeki düzenlemenin, "...belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma..."yı öngördüğü, yasada geçen "etkinlik" kavramının ise, "...insanın, çevresiyle arasındaki ilişkileri düzenleyen her türlü eylem-çalışma, iş yapma, işlerlik ve devinimi” ifade ettiği, bu fıkraya göre belirli yerler ve etkinlikler; temel hak ve özgürlüklerin özüne dokunmayan sanığın suç işlemesinde, suça yönelmesinde ya da zararlı alışkanlıklar edinmesinde veya bağımlılık yapan maddeler kullanmasında çevresel, psikolojik, sosyal veya ekonomik etkisi bulunan yada sanığın yeniden suç işlemesine yol açan etkenleri tetikleyecek yerler veya etkinliklerdir. Bu bağlamda sanık hakkında hükmedilecek seçenek yaptırımın infazı ile ulaşılmak istenilen temel amacın, sanığın yeniden suç işlemesini engelleyici etkenleri güçlendirmek, toplumu suça karşı korumak, sanığın sosyalleşmesini teşvik etmek, üretken ve kanunlara ve toplumsal kurallara saygılı, sorumluluk taşıyan bir yaşam biçimine uyumunu kolaylaştırmak niteliğinde olması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının, 5237 sayılı TCK.nun 50/1-d maddesi uyarınca soyut ifadelerle infazda kuşkuya neden olacak şekilde, temel hak ve özgürlükleri kısıtlayacak şekilde “1 yıl süre ile kahvehanelere köy misafirhanelerine ve köy odalarına gitmekten yasaklanması” tedbirine çevrilmesi,
2- Kendisini vekil ile temsil ettiren ve suçtan doğrudan zarar gören, katılan Hazine yararına karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.