Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2257 Esas 2020/5769 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2257
Karar No: 2020/5769
Karar Tarihi: 09.11.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2257 Esas 2020/5769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir koruma tedbiri nedeniyle tazminat davasına ilişkin karar verdi. Davacının tazminat talebinin kısmen kabul edildiği ve 3.274 TL maddi, 12.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 02.10.2009 tarihinden, 7.704 TL maddi tazminatın cezaevine giriş tarihi olan 25.06.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verildi. Ancak, maddi tazminatın fazla hesaplanarak davacı lehine fazla tazminat ödemesine hükmedildiği için davalı tarafından temyiz edildi. Mahkeme, davanın reddine ilişkin sair temyiz itirazlarını reddetti, ancak maddi tazminatın fazla hesaplanmasını kanuna aykırı bulduğu için hükmü bozdu. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinin 3. paragrafında davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının \"5.935,48\" TL'ye düşürülmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereği halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 322. maddesi açıklandı.

12. Ceza Dairesi 2019/2257 E. , 2020/5769 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.274 TL maddi, 12.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 02.10.2009 tarihinden, 7.704 TL maddi tazminatın cezaevine giriş tarihi olan 25.06.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Maddi tazminatın, davacının cezaevinde kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "5.935,48" TL yerine, fazla hesaplama ile bu miktarın üstünde kalacak şekilde "7.704" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinin 3. paragrafında davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""5.935,48" TL"ye düşürülmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.