MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14/02/2018 tarih ve 2016/305 E.- 2018/45 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 12/04/2019 tarih ve 2018/1016 E.- 2019/440 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, "TEKNOSA TEKNOLOG+şekil" ibareli 35, 37, 38, 41 ve 42. sınıf hizmetleri içeren 12.10.2011/80880 (Tescil tarihi: 14.11.2012) sayılı markanın sahibi olan müvekkilinin 09.09.2014 tarihinde "Dr. Teknolog" ibareli 9, 16, 35, 37, 41 ve 42. sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2014/73409 kod numarası verilen marka tescil başvurusuna davalı şirketin "TECHNOLOG" ibareli 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2005/10219 ve "TECHNOLOG" ibareli 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2005/10220 sayılı markalarına dayanarak yaptığı itirazın, davalı TPMK YİDK"nın 2016/M-5865 sayılı kararıyla kısmen kabul edilerek, müvekkilinin marka tescil başvurusundan 9 ve 35. sınıf ürün ve hizmetlerin çıkarılmasına nihai olarak karar verildiğini, oysa görsel, sescil, biçimsel, düzenleme, renk ve kompozisyon olarak başvuru konusu işaret ile davalı markaları arasında iltibasa sebebiyet verebilecek bir benzerlik bulunmadığını, vasıf bildirici olan ve teknolojiyi kullanan kimse anlamına gelen "teknolog" veya "technolog" kelimesinden yola çıkılarak iltibas sonucuna varılmasının doğru olmayacağını, müvekkilinin 2011/80880 sayılı markadan kaynaklı kazanılmış hakkının bulunduğunu, benzer marka tescil başvurularının kabul olunduğunu, 9 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri tercih edecek kişilerin niteliği ve satın alma için ayıracakları süre, gösterecekleri dikkat ve özen nazara alındığından, iltibas doğmasının olanaksız bulunduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı vekili, başvuru konusu "Dr. Teknolog" ibare ve biçimli işaretle, redde mesnet alınan "TECHNOLOG" ibareli markaların kapsamlarındaki 9 ve 35. sınıf ürün ve hizmetlerin aynı tür olduğunu, görsel, sescil ve anlamsal olarak bütünü itibarı ile bıraktığı izlenim itibarı ile ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede benzer bulunduklarını, 556 sayılı KHK"nin 8/b maddesi uyarınca başvurunun reddinin zorunlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; redde mesnet alınan davalıya ait markaların 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri içerdiği, bu markaların kapsamında 35/6. sınıf mağazacılık hizmetlerinin genel olarak bulunduğu, oysa davacı başvurusunda 35/6. sınıf hizmetlerin genel olarak bulunmadığı, aksine 1-34. sınıf ürünlerin mağazacılığı olarak somutlaştırıldığı, genel mağazacılık hizmet sınıfını içeren markanın özelleştirilmiş mağazacılık hizmetini içeren başvuruyu engelleme olanağının bulunmadığı, redde mesnet marka sahibinin markanın 35/6. sınıftaki genel mağazacılık hizmetinin hangi özel mallar için kullanıldığına yönelik özel bir ispatının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacının dava konusu başvuru yönünden daha önceden 2011/80880 sayılı markasından kaynaklı kazanılmış hakkının da bulunmadığı gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 23/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.