Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6604 Esas 2021/2248 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/6604
Karar No: 2021/2248

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6604 Esas 2021/2248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Davacı kadın, yoksulluk nafakası ve tazminatların miktarına ilişkin olarak verilen hükümü reddetmiştir. Davalı erkek ise hükmün tamamına yönelik olarak temyiz etmiştir. Duruşmada, davalı erkeğin vekili hazır bulunurken, davacıların vekilleri gelmemiş ve mazeretleri kabul edilmemiştir. Karar incelenerek, davacı kadının temyiz itirazları yersiz ise de, tazminat miktarları hakkında daha uygun bir karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddeleri ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurularak daha uygun bir tazminat miktarı belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, kararın 2. bendi bozulmuş, 1. bendi ise onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri Türk Medeni Kanunu'nun 4, 174/1, 174/2 ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleridir.

2. Hukuk Dairesi 2020/6604 E. , 2021/2248 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından reddedilen yoksulluk nafakası ve tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise hükmün tamamına yönelik olarak temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 15.03.2021 günü duruşmalı temyiz eden davalı ... ve vekili ile karşı taraf temyiz eden davacı ... ve vekili gelmedi. Temyiz eden davalı .... vekili Av. ..."ın mazeretine ilişkin dilekçe verdiği görüldü. Mazereti yerinde görülmedi. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 15.03.2021 (Pzt)