Tefecilik yapmak - 5464 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2130 Esas 2020/421 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, 5464 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK 223/2-e maddesi gereğince beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanığa yüklenen 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, incelemenin katılan Hazine vekilinin tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında; UYAP sisteminde yapılan sorgulamada öncelikle sanık hakkında Vergi Usul Kanununa muhalefet eylemlerinden ötürü Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/251 Esas ve Gaziantep 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/338 Esas sayılı dosyalarının onaylı örneklerinin dosya arasına alınması, yine sanık hakkında tefecilik suçundan açılan Gaziantep 15 Asliye Ceza Mahkemesinin 05/10/2015 tarihli ve 2014/482 Esas, 2015/619 Karar sayılı ilamıyla sanığın tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiği, dosyanın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 2020/3882 Esasında kayıtlı olduğu, suç tarihinin iddianame anlatımına göre 2009-2010-2011 yılları, iddianame tarihinin 11/11/2014 olduğu, temyize konu bu davada ise suç tarihinin iddianame anlatımına göre 2008-2009 yılı, iddianame tarihinin 14/03/2014 olması karşısında; her iki dosyadaki deliller birlikte değerlendirilip, sanığın, aynı suç işleme kararı kapsamında değişik tarihlerde birden fazla mağdura kazanç karşılığı ödünç para verdiği, suç ve iddianame tarihlerine göre de hukuki kesinti bulunmadığı nazara alınıp, kamu davalarının birleştirilmesinden sonra zincirleme suç hükümleri de dikkate alınarak yüklenen suçtan mahkumiyet hükmü kurulması, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.