Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2931 Esas 2020/5767 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2931
Karar No: 2020/5767
Karar Tarihi: 09.11.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2931 Esas 2020/5767 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebiyle açtığı davada, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Kararın ardından davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiş ve yapılan incelemeler sonucunda, davacının tutuklu kaldığı dönemdeki maddi zararları hesaplarken cezaevi harcamaları gibi giderlerin hesaba dahil edilemeyeceği belirtilmiş ve manevi tazminatın miktarının daha makul ve haklı bir şekilde belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, davacının tutuklu kaldığı süre boyunca emekli olduğu anlaşıldığından, maddi tazminatın miktarı da Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından belirlenen asgari ücret üzerinden hesaplanması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, hatalı olan maddelerin yer aldığı kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi olarak belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/2931 E. , 2020/5767 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.222,20 TL maddi, 450.000 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 01.09.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Dairemizin yerleşik uygulamaları kapsamında, davacının tutuklu kaldığı dönem için maddi zararları hesaplanırken cezaevi harcamaları, cezaevi ziyaretçilerinin yol harcamaları ve benzeri giderlerinin CMK"nın 141 vd. maddeleri kapsamında maddi zarar hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde davacının eşinin yol harcamasının maddi tazminata dahil edilmesi,
2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
3- Davacının tutuklandığı sırada emekli olduğunun anlaşılması karşısında, tutuklandığı tarih ile tahliye olduğu tarih arasındaki süre için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak miktarın maddi tazminat olarak hükmolunması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının toplamı esas alınarak karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin üçüncü kısmında yer verilen oranlar üzerinden, nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, davalı lehine karar tarihindeki maktu vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.