5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/10404 Esas 2020/3135 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10404
Karar No: 2020/3135
Karar Tarihi: 02.03.2020

5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/10404 Esas 2020/3135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın 5015 sayılı kanuna muhalefet suçundan cezalandırılması istemi ile dava açıldığı ancak ceza hükmü içermeyen 5015 sayılı Yasanın 5/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği belirtiliyor. Ancak bu kararın kanuna aykırı olduğu ve sanığın savunma hakkının tanınmadığı ifade ediliyor. Ayrıca, adli para cezası ile hapis cezasının aynı anda uygulanması ve müsadere kararının hukuka aykırı olduğu belirtilerek kararın bozulması talep ediliyor. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanmıştır:
- 5015 sayılı kanunun 5/1 maddesi: İthalatı yasak olan malları ithal etmek veya bunları bulundurmak suçunu düzenler.
- CMK'nun 226. maddesi: Ek savunma hakkının verilmesi gerektiğini belirten düzenlemedir.
- 5237 sayılı TCK'nun 52/2 maddesi: Adli para cezasının uygulanmasını düzenler.
- TCK'nun 52. maddesi: Adli para cezasının uygulanmasını düzenleyen madde olarak CMK'nun 232/6 maddesi ile birlikte ele alınmıştır.
- TCK'nun 58. maddesi: Tekerrür hükümlerini düzenleyen madde olarak, aynı suçu işleyenler için verilecek cezaları artırır.
- TCK'nun 54. maddesi: Mü

7. Ceza Dairesi 2016/10404 E. , 2020/3135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın atılı suçtan ceza hükmü içermeyen 5015 sayılı Yasanın 5/1 maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açılmış olması karşısında; CMK"nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, aynı Yasanın Ek 5/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre ise;
1. Gün adli para cezasının uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK"nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapılmaksızın sanık hakkında TCK"nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
3. Dava konusu kaçak eşyanın 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi uyarınca müsaderesi yerine TCK"nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
4. Dava konusu eşyanın değeri ile müsaderesine karar verilen nakil vasıtasının değeri göz önüne alındığında, müsaderesinin 5237 sayılı TCK"nun 54/3. maddesi kapsamında hakkaniyete de aykırı olacağı gözetilerek nakil aracının iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürülükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.