MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

... ... U.A. Taşımacılık Tekstil Tic. San. Ltd. Şti. yetkilisi olan sanığın, 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddia olunan iki şirketten aldığı toplam 8 adet sahte faturayı defterlerine işleyip KDV indiriminde kullandığının iddia olunduğu davada; sanığın sorgusunda; "...faturaları ... Tekstil Tic. Ltd. Şti. ile Okçu Giyim Tic. Ltd. Şti. aldığımız kumaş karşılığı düzenlenip bize verdiler, faturalar sahte değildir. Ödemeleri de banka havalesi ve çekler ile yaptık,..." diyerek suçlamayı kabul etmemesi ancak, herhangi bir çek-banka havalesi gibi ödeme aracı ya da sevk irsaliyesi gibi gerçek alış-verişe delil olabilecek belgelerin sunulmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi amacıyla;
1) Vergi raporunda, suça konu olan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının bulunduğundan bahsedilmiş olmasına göre, bu raporların ilgili vergi dairesinden getirtilerek incelenmesi,
2) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
3) Faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin, CMK"nın 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların verilmesi konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,

4) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
a) Faturayı düzenleyen şirketlere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin; faturaları kullananlara ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi,
b) Daha sonra, faturaları düzenleyen şirketler ile kullanan şirketin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
5- Kabule göre de;
a) 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, belirtilen suç tarihinde sahte fatura kullanmak suçunun temel cezasının asgari haddinin 18 ay hapis olduğu ve teşdit uygulanması yapıldığına ilişkin bir gerekçe de gösterilmeden temel cezanın 18 ay yerine 3 yıl olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
b) Uygulama maddesinin 213 sayılı yasanın “ 359/b-1 " olarak gösterilmesi gerekirken " 359/2-b " şeklinde hatalı gösterilmesi,
c) Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
e) Son kullanılan fatura tarihinin 03.07.2007 ve KDV indiriminde kullanılmasına göre suç tarihinin 25.08.2007 oldduğu ancak, gerekçeli karar başlığında hatalı olarak 25/07/2012 tarihi yazılması,

Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, kazanılmış hakkın gözetilmesine 04.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.