MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda tefhim edilen hükmün sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle eski hale getirme ve öğrenme üzerine vaki temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Mağdur ..."ın adli raporundaki “sol el 4. parmak üzerinde orta hatta 0,5 cmlik abrazyon, karında hassasiyet” şeklinde tanımlanan yaralanma bulgularının ne şekilde hayati tehlike geçirmesine neden olduğuna dair Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nden raporunun alınmasının ardından suç vasfının ve sanığın hukuki durumunun belirlenmesi lüzumu,
2) Kabule göre de;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih, 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,



-1-


Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.