MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 10/12/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın usulden reddine dair verilen 18/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Asıl davaya ilişkin davalı-karşı davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, tehdit eylemine dayandırılan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin bir bölümü kabul edilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalı ile boşanma davalarının devam ettiği süreçte davalının sürekli telefonla arayarak ve mesaj atmak suretiyle kendisini tehdit ettiğini, bu eylemleri nedeni ile ... Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunduğunu ve ceza mahkemesinde tehdit suçundan ceza aldığını belirterek manevi tazminat talep etmiştir.
Davalı ise, davanın reddedilmesi gerektiğini savunarak, davacının da kendisine karşı huzuru bozacak şekilde tehdit ve hakaret içeren eylemlerinden dolayı manevi tazminat istemli karşı dava açmıştır.
Mahkemece, asıl davada manevi tazminat isteminin bir bölümünün kabulüne, karşı davanın ise usulüne uygun şekilde açılmadığından usulden reddine karar verilmiştir.
Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi ( 818 sayılı BK 49. maddesi ) hükmüne göre kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Somut olaya gelince, davalının davacıya karşı eylemleri, tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile yukarıda anılan ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir olunan manevi tazminat tutarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
2-Karşı davada, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere göre davalı-karşı davacının yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazları reddedilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalı-karşı davacının diğer temyiz itirazlarının ise (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.