Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/470 Esas 2018/5918 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/470
Karar No: 2018/5918
Karar Tarihi: 02.10.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/470 Esas 2018/5918 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, özelleştirme kapsamında müvekkili ile davalı arasında yapılan sözleşme sonucu gerçekleşen dağıtım faaliyetlerinde yaşanan bir sorundan kaynaklanmaktadır. Davacı, davalının sözleşme öncesi gerçekleştirdiği işlemler nedeniyle sorumlu olduğunu iddia etmektedir. Dava öncelikle Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülmüş, burada davalı lehine karar verilmiştir. Ancak davacı tarafından yapılan temyiz başvuru sonrasında bozma kararı verilmiştir. Mahkeme, davacının ödemiş olduğu meblağların davalıdan tahsilini talep ettiği kararını vererek davanın kabulüne karar vermiştir. Temyize giden davada ise, davalı vekilinin itirazları reddedilmiştir ve hüküm onanmıştır. Kararda, 7226 Sayılı Kanun ve 6100 Sayılı Kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur.

11. Hukuk Dairesi 2017/470 E. , 2018/5918 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 23.11.2016 tarih ve 2016/739-2016/704 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ..."ın özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde "İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi" akdedildiğini, anılan sözleşmenin 7.4. maddesi uyarınca dağıtım faaliyetinin ... tarafından yürütüldüğü dönemde bu faaliyetyerin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerin bütün sorumluluğunun ..."a ait olduğunu, davalının sözleşme öncesi gerçekleştirdiği işlemler nedeniyle ... . İş Mahkemesi"nin 2014/472 Esas-2014/752 Karar sayılı kararına istinaden müvekkilinin icra dosyasına 311.161,51 TL ile ayrıca bu dosya için 2.684,40 TL temyiz masrafı ve 8.170,36TL onama harcı ödediğini ileri sürerek, bu meblağların ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da ilam gereği söz konusu bedeli ödediğini öne süren davacının, ilamdaki diğer davalıya kusuru oranında rücu hakkı bulunmaktayken bu hakkını kullanmaması nedeniyle müvekkilinin ancak kusur oranı üzerinden sorumlu olabileceği, davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini, "İhale Şartnamesi ve Hisse Satış Sözleşmesi" hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan Dairemiz bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından 06/05/2015 tarihinde yapılan 311.161,51TL ödemeye 8.170,36TL onama harcı ve 03.01.2014 tarihinde yapılan 2.684,40TL temyiz masrafı ödemesinin de ilave edilmesi gerektiği gerekçesi ile davanın kabulü ile 322.016,27 TL"nin tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 16.547,68 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.