Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2894 Esas 2019/12917 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2894
Karar No: 2019/12917
Karar Tarihi: 09.09.2019

Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2894 Esas 2019/12917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanığın okul içerisinde bilgisayar malzemelerini çaldığı tespit edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında TCK'nın 142/1-a maddesi yerine 142/1-b maddesi uygulamıştır. Ancak bu hüküm, her iki maddede de aynı hapis cezasının öngörülmüş olması nedeniyle geçersiz sayılmıştır. TCK'nın 152/1-a maddesi yerine 152/1 maddesi uygulama hatası yapılmıştır. Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi de dikkate alınarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 142/1-a maddesi, 142/1-b maddesi, 152/1-a maddesi, 152/1 maddesi ve 53. madde.

2. Ceza Dairesi 2019/2894 E. , 2019/12917 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın ... İlköğretim Okulunun içerisindeki masanın üzerinde bulunan monitör, bilgisayar kasası ve klavyeyi çalması biçimindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uygulanmak suretiyle hüküm kurulması, her iki bentteki hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının aynı olduğu gözetildiğinde sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan hükmolunan cezanın uygulama maddesinin TCK"nın 152/1-a maddesi yerine 152/1 maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.