Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/550 Esas 2017/6932 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/09/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 02/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, kurum zararının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; Genel Müdürlük tarafından gönderilen 2007/3 sayılı tasarruf tedbirlerinin uygulanmasına ilişkin genelge ile resmi araçların kimlere tahsis edileceğinin belirlenerek, konuya hassasiyet gösterilmesinin istenildiğini, buna rağmen yapılan teftiş sonucu düzenlenen rapor ile, davalının 12/08/2004 - 2009 yılı Kasım ayı arası kurum hizmet aracını evi ile işyeri arasında kullandığının tespit edildiğini belirterek benzin ve araç yevmiye bedelinin tahsili isteminde bulunmuştur.Davalı ise, iddiaların gerçeği yansıtmadığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.Mahkemece; davalının iddiaya konu eylemine yönelik açılıp sonuçlandırılan bir ceza davası bulunmadığı gerekçesi ile Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 14/03/2007 tarih ve 2007/3-96 esas, 2007/127 kararı emsal alınarak davanın reddine karar verilmiştir.Mahkemece red kararının gerekçesinde davalı hakkında ceza mahkemesince verilmiş bir mahkumiyet kararı bulunmadığı hususuna dayanılmış ise de; kurum zararının tazmini istemine dayalı iş bu davada ceza mahkumiyet kararının bulunması yasal bir zorunluluk değildir. Taraf delillerinin toplanarak sonuca gidilmesi gerekir. Ancak dosya kapsamında mevcut delillere göre davalının tazmin yükümlülüğünün bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibariyle doğru olan hükmün ONANMASINA 08/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.