MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 30/04/1993-31/12/2000 tarihleri arasında Bağ-Kur isteğe bağlı sigortalı olduğunun ve 01/07/2013 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
Dava, davacının primlerini ödediğini belirttiği 30/04/1993-31/12/2000 tarihleri arasında isteğe bağlı sigortalı olduğunun tespiti ile 01/07/2013 tarihinde yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ve aylıklarının yasal faizi ile birlikte ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının 01/05/1993 - 31/12/2000 tarihleri arası dönem Bağ-Kur primlerinin isteğe bağlı ödeme olarak eksiksiz ve süresinde ödediğinin tespitine, toplam prim ödeme gün sayısı, sigortalılık süresi ve yaş kriterlerinin birlikte yerine getirildiği tarihi olan talep tarihi 26/06/2013 tarihini takip eden 01/07/2013 tarihi itibariyle davacının son 7 yıl içinde en fazla hizmetinin SSK/5510 sayılı kanunun 4/1-a hükmüne göre yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine dair hükmü Dairemizin 16/11/2017 tarih 2018/33 Esas 2018/612 Karar sayılı ilamı ile bozulmuşi Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 02/01/1991-30/04/1993 ve 02/01/2000-30/04/2000 tarihleri arasında vergi mükellefiyetinin bulunduğu, 02/01/1991 tarihi itibariyle esnaf Bağ-Kur sigortalılık tescilinin yapıldığı, 1982-2013 yılları arasında 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığının bulunduğu, 26/06/2013 tarihinde tahsis talebinde bulunmasından sonra vergi mükellefiyet tarihlerinin yeniden tespit edildiği ve sigortalılık süresinin yukarıda belirtilen tarihlere göre düzenlendiği, sigortalılık süresinin değişmesi sebebiyle tahsis talebinin şartlar oluşmadığından reddedildiği, bozma sonrasında Kuruma davacının zorunlu sigortalı olduğu 02/01/1991-30/04/1993 ve 02/01/2000-30/04/2000 tarihleri arasındaki sigortalılığı bakımından ödemesi gereken primlerden arta kalan miktara göre hangi tarihler arasında ne kadar süre ile isteğe bağlı sigortalı kabul edilebileceği sorulmuş, Kurum’un davacının zorunlu sigortalılığı için ödemiş olduğu primlerden arta kalan miktarın 5.688,82 TL olduğunu, var olan prim fazlasının 01/01/2002-31/07/2007 tarihler arasında isteğe bağlı sigortalılık süresi olarak kabul edilebileceğini bildirdiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, bozmaya uyulmasına karar verilmiş ise de bozma gereği yerine getirilmemiştir. Kurum’un davacının zorunlu sigortalılığı için ödemiş olduğu primlerden arta kalan miktarın 5.688,82 TL olduğunu, var olan prim fazlasının 01/01/2002-31/07/2007 tarihler arasında isteğe bağlı sigortalılık süresi olarak kabul edilebileceğini bildirmiş olmasına rağmen davacının Kurumun bildirdiği bu tarihler arasında isteğe bağlı sigortalı olduğunun kabulüyle yaşlılık aylığı koşullarının oluşup oluşmadığını bu duruma göre değerlendirip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine
03/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.