Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2181 Esas 2018/7150 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVACILAR : ... ve Ark.

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile, dava konusu ... Kurtuluş mahallesi, 1559 ada, 887 nolu parsel üzerinde bulunan ...Apartmanı A blok 2. kat 10 numaralı bağımsız bölümün tapu kaydına ve dosyasında mevcut ana yönetim planına aykırı olarak Vakıf Şubesi olarak kullanıldığı, mesken amaçlı kullanılması gerektiği, bu sebeple dava konusu taşınmazın eski hale getirilmesine ve davalının taşınmazdan tahliyesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davalı vakıfın KMK"nın 24/2. maddesinde sayılan iş yerleri tanımına uymuyorsa da apartman yönetim planı 15. madde uyarınca kendine ait taşınmazı mesken haricinde kullanabilmesi için kat maliklerinin onayını alması gerektiği, böyle bir onay bulunmadığı gibi yönetim tarafından davalı tadilat aşamasında noterlikçe de uyarılarak mesken haricinde kullanıma izin verilmediğinin bildirildiği, bu anlamda hem yönetim planı hem KMK"nın 15, 18 ve 28. maddeleri uyarınca davalı kurum olan vakfın bu taşınmazı mesken haricinde kullanmasının imkanı bulunmadığı, ancak davacıların da davalının tahliyesini talep etme hakkı bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile, halen işyeri halinde kullanılan yerin projesinde yazılı olduğu şekilde mesken olarak kullanılması için eski hale getirilmesine, tahliye isteğinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve dava konusu taşınmaza ait yönetim planının ilgili 15.maddesinin açık olmasına göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Karar gereğinin yerine getirilmesi için 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 33.maddesi gereğince uygun bir süre verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 2. bendinin sonuna "davalıya karar gereğinin yerine getirilmesi için 1 ay süre verilmesine" ibaresi eklenmek suretiyle hükmün 6100 sayılı Kanunun 370/2. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/11/2018 günü oy birliğiyle karar verildi.