Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4143 Esas 2018/3937 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4143
Karar No: 2018/3937
Karar Tarihi: 24.05.2018

Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4143 Esas 2018/3937 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, reşit olmayan bir birey ile rızası dahilinde cinsel ilişkiye girmek suçundan mahkum oldu. Ancak, mahkemenin kararı temyiz edildi ve yapılan inceleme sonucunda suçun zamanaşımı süresi dolmuş olduğu tespit edildi. Yargılama sonucunda, sanığın suçu işlediği tarihte öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle yedi yıl altı ay asli ve ilave dava zamanaşımına tabi olduğu belirlendi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve sanık hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düştü.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 416/3. maddesi: Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma suçu
- 102/4, 104/2 maddeleri: Asli ve ilave dava zamanaşımı süresi
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi: Hükümlerin temyiz yoluyla yeniden incelenmesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Dava zamanaşımı
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Kararın bozulması
- 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri: Dava zamanaşımı nedeniyle düşme.

14. Ceza Dairesi 2018/4143 E. , 2018/3937 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma
HÜKÜM : Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa uygun kabule göre sanığın işlediği eylemin zamanaşımı süresi itibariyle lehe olup 765 sayılı TCK"nın 416/3. maddesinde düzenlenen reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma suçunu oluşturup öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle aynı Kanun 102/4, 104/2 maddelerine göre yedi yıl altı aylık asli ve ilave dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve suç tarihi olan 22.08.2003 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 24.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.