Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının temyizine ilişkin dilekçenin reddini mutazammın 19.12.2006 tarih, 21440-24237 sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçluya gönderilen icra emrinde takip konusu alacağın, 5.980,41-YTL. lik kısmından sorumlu tutulduğu, borçlu vekilinin icra mahkemesine başvurusu sonucu ise Mahkemece takipte borçlunun sorumluluk miktarının 2.808,29-YTL. olarak düzeltildiği ve bunun sonucu olarak 3.172,00-YTL. yönünden şikayetin kabul edildiği,  alacaklı vekilinin bu nedenle kararı temyiz ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda alacaklı vekilince temyiz konusu yapılan kısım 3.172,00-YTL. olup, bu miktar 4949 Sayılı Yasa ile değişik İİK.nun 363/2.maddesinde öngörülen ve karar tarihi itibari ile uygulanması gereken 3.120,00-YTL. lik temyiz sınırının üzerinde olduğundan mahkeme kararının temyizi kabildir. Dairemizce maddi yanılgı sonucu 4949 sayılı yasa ile değişik İİK’ nun 363/2.maddesi gerekçe yapılarak temyiz isteminin reddine karar verilmesi doğru olmadığından alacaklı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 19.12.2006 tarih ve 2006/21440-24237 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının kaldırılmasına oybirliği ile karar verildikten sonra 03.10.2006 tarih ve 2006/464-642 sayılı mahkeme kararına yönelik temyiz incelemesine geçildi;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun mahkeme kararının İİK. 366. ve HUMK. 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 13.10 YTL onama harcı temyiz edenden alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 27.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.