Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7373 Esas 2019/15333 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın soruşturma aşamasında; evinde yapılan aramada müştekiye ait altınları kendisinin aldığını söyleyerek, bahçesinde merdiven altında hurda malzemeler içine sakladığı 116.582 TL değerindeki altınları göstererek iade ettiği, 27.05.2015 tarihli müşteki vekilinin sunduğu dilekçe ile eksik kalan altınların bir kısmının sanığın eşi tarafından iade edildiği, kalan kısmı için ise senet imzalandığı ve müştekinin zararının giderildiğinin beyan ettiği olayda; müşteki vekilinin 27.05.2015 tarihli dilekçesinde belirtilen sanığın eşi tarafından yapılan ödeme ile müştekinin zararının hangi tarihte giderildiğinin müştekiden sorularak, zararın soruşturma evresinde giderilmesi halinde, müştekiye kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakatinin bulunup bulunmadığı sorulduktan sonra, kısmi iadeye rızasının bulunması halinde 168/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-)Sanığın ...’nin çantasından eve ve evdeki kasaya ait anahtarları alarak kasadaki altın ve parayı çaldığı olayda, suça konu altın ve paraların değerinin yaklaşık 200.000 TL civarında olduğu, buna göre hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı ve suçun işleniş biçimi dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken, alt sınırdan hüküm kurulması,
3) T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 141/2 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca gözetilmesine, 02/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.