Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/8999 Esas 2019/1549 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılana ait teknelerin akülerini, şarj dinamosunu ve jenaratörünü şarj etmek üzere katılandan teslim aldığı halde, suça konu eşyaları süresinde iade etmediği gibi başkalarına satıp bedellerini uhdesine geçirmek suretiyle haksız yarar sağladığı, bu suretle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
6545 sayılı Kanun"un 84. maddesi gereğince 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 6. maddenin 6. bendinde yer alan “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte, sulh ceza mahkemelerince verilen kararlardan Yargıtay incelemesinde olanlar hakkında sadece görev nedeniyle bozma kararı verilemez.” hükmü gereğince tebliğnamede yer alan bozma düşüncesine bu nedenle iştirak edilmemiştir.
Suça konu eşyaların sanığa hizmet ilişkisinin gereği olarak teslim edilmiş olması karşısında, sanığın, şarj edip iade etmek üzere katılandan teslim aldığı söz konusu eşyaları, tamir etmeyip hurdacıya satması şeklinde sübut bulan eyleminin, TCK’nın 155/2 maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek TCK’nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyete hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Kanuna aykırı olup, O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.