MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/02/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız haciz nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 02/05/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız haciz nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davacının nakliyecilik işiyle uğraştığını, davalıya 2.300,00 TL borcu sebebiyle bir adet senet ve emanet olarak aldığı dorseye ait yedek parçaların teminatı olarak da 400,00 TL bedelli teminat senedi verdiğini, davalı tarafından senetlerde tahrifat yapılarak ihtiyati haciz kararı alındığını ve bu kararların ... İcra Müdürlüğünün 2009/1421 esas sayılı dosyasında takibe konularak haciz kararı alındığını, davacıya ait çekici ile dorsenin 01/04/2009 tarihinde haczedilerek muhafaza altına alındığını, ... İcra Hukuk Mahkemesinin 2009/113 esas, 2011/213 sayılı kararıyla anılan takibin iptaline karar verildiğini, bunun üzerine araçlar üzerindeki yakalama şerhinin kaldırılarak davacıya 17/06/2009 tarihinde teslim edildiğini, nakliyecilik işi yapan davacının araçlarının yaklaşık 2,5 ay gibi bir süre bağlı kalmasından dolayı işine ara vermek zorunda kaldığını, kendi alanında tanınan biri olduğundan haciz nedeniyle manevi olarak da zarara uğradığını belirterek maddi ve manevi zararının giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacıya ait çekici ve dorsenin 01/04/2009 tarihinde haczedilerek muhafaza altına alındığı, söz konusu araçların 17/06/2009 tarihinde davacıya teslim edildiği, davacının araçlarını kullanamaması nedeniyle kazanç kaybı olduğu, araçların yaklaşık 75 gün yediemin deposunda kaldığı, mahkemece bu süre zarfı nazara alınarak hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, her ne kadar davacının zararı, haczin konulduğu ve kaldırıldığı tarihler arasında kalan tüm günler üzerinden tespit edilmiş ise de, davacının bu süreyi kapsayan günlerin tamamında çalışması mümkün değildir. Bu durum hayatın olağan akışına aykırıdır.Şu halde, zarar miktarından BK 43-44 maddeleri (TBK. madde 51-52) gereğince uygun bir miktarda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Bu hususun gözetilmemiş olması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenler ile davalı yararına BOZULMASINA, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenler ile reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.