Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/5539 Esas 2014/3846 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/5539
Karar No: 2014/3846
Karar Tarihi: 04.06.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/5539 Esas 2014/3846 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Lüleburgaz 1. Asliye Hukuk Hakimliği'nde görülen davada, eser sözleşmesinden kaynaklı alacak davası söz konusu olmuştur. Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesinde tüketici tanımı yapılmıştır. Bu tanıma göre yasa, hazır bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişileri korumaktadır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkilerin, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı olmadığı belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, yerel mahkemece görevsizlik kararı verilerek Asliye Hukuk Mahkemesi'nde bakılması gerekirken, Tüketici Mahkemesi'nde esası hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiştir. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi.

15. Hukuk Dairesi 2013/5539 E. , 2014/3846 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Lüleburgaz 1. Asliye Hukuk Hakimliği (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi :12.04.2013
Numarası :2012/427-2013/219

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, yerel mahkemece görevsizlik kararı verilerek davaya Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, 4077 sayılı yasa uygulanarak Tüketici Mahkemesi sıfatıyla bakılıp, esası hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 04.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.