Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26937 Esas 2020/1662 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/26937
Karar No: 2020/1662
Karar Tarihi: 05.02.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26937 Esas 2020/1662 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, davacı işçi fazla mesai ücretini davalı işverenden talep etmiş; davalı ise reddetmiştir. Mahkemece, davacının fazla mesai ücretinin bir kısmının kabulüne karar verilmiştir. Tarafların temyiz itirazları mahkeme dosyası, deliller ve kanuni gerektirici sebeplere dayanmadığı için reddedilmiştir. Yargıtay ise dosyayı inceledikten sonra, fazla mesai ücretinin işveren kayıtlarına ve yazılı belgelere dayanarak hesaplanması halinde takdiri indirim yapılmaması gerektiği, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilebileceği belirtilmiş ve hesaplanan tüm miktar üzerinden indirim yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, davalı yararına, takdiri indirim dışında kalan kısım için Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre vekalet ücreti ödenmesi gerektiği hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu
- Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/26937 E. , 2020/1662 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin fazla mesai ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Yapılan yargılama sonunda, davacı işçinin fazla çalışma ücretinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Fazla çalışmanın uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir.
Somut olayda, davacının fazla mesai ücreti giriş çıkış kayıtları ve tanık beyanları birlikte değerlendirilerek hesaplanmış, Mahkemece de hesaplanan tüm miktar üzerinden indirime gidilerek alacak hüküm altına alınmıştır. Ancak kayda dayalı dönem için indirime gidilmeden karar verilmesi gerekmektedir.3-Diğer yandan, takdiri indirim dışında kalan kısım için de karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davalı yararına vekalet ücreti verilmelidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 05.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.