MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-01.02.2006 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin aslına ulaşılamaması ve sadece onaysız fotokopisinin bulunması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgelerin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı gözetilmeden, bu belge nedeniyle açılan suçtan beraat hükmü verilmesi gerekirken, zincirleme suç kapsamına alınarak sanık hakkında TCK"nın 43/1 maddesinin uygulanması,
2-Suça konu 01.07.2005 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin Vergi Dairesine hangi tarihte sunulduğu tespit edilip suç tarihinin dava zamanaşımı süresinin dolup dolmadığının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 03.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.