Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/23540 Esas 2014/6037 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Antalya 6. İş Mahkemesi
Tarihi : 27/05/2013
Numarası : 2012/137-2013/108

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı davalıya ait işyerinden 1475 sayılı Yasanın 14/1-5.maddesi gereğince ayrıldığını kıdem tazminatının ödenmediğini bildirerek kıdem tazminatı alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı davacının 23/07/2012 tarihinde işyerinden ayrıldıktan sonra başka bir işyerinde çalışmaya başladığını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini ileri sürmüştür.
Mahkemece davacının 23/07/2012 tarihinde işyerinden ayrıldıktan sonra 01/08/2012 tarihinde başka bir işyerinde çalışmaya başladığını, işyerinden ayrılmadan önce 14/07/2012 tarihinde daha sonra çalışmaya başladığı işyeri ile iş görüşmesi yaptığını, kendisine iş teklifi üzerine 23/07/2012 taihinde olumlu cevap verdiğini, yasadan kaynaklanan hakkını kötüye kullandığı amacının başka bir işyerinde çalışmak olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında ki uyuşmazlık 1475 sayılı Yasanın 14/1-5.maddesi gereğince işyerinden ayrılan işçinin başka bir işyerinde çalışması halinde kıdem tazminatına hak kazanıp kazanamayacağı konusundadır.
4447 sayılı Yasanın 45. maddesi ile 1475 sayılı Yasanın 14. maddesinin birinci fıkrasına (5) numaralı bent eklenmiştir. Anılan hükme göre, işçinin emeklilik konusunda yaş hariç diğer kriterleri yerine getirmesi halinde kendi isteği ile işten ayrılması imkânı tanınmıştır. Başka bir anlatımla, sigortalılık süresini ve pirim ödeme gün sayısını tamamlayan işçi, yaş koşulu sebebiyle emeklilik hakkını kazanamamış olsa da, anılan bent gerekçe gösterilmek suretiyle işyerinden ayrılabilecek ve kıdem tazminatına hak kazanabilecektir. İşçinin işyerinden ayrılmasının yaş hariç emekliliğe dair diğer kriterleri tamamlaması üzerine çalışmasını sonlandırması şeklinde gelişmesi ve bu durumu işverene bildirmesi gerekir.
Somut olayda davacı işçi yaş şartı dışında 15 yıl sigortalılık süresi, 3600 gün prim ödeme gün sayısını doldurarak 23/07/2012 tarihinde işverene verdiği dilekçe ile işyerinden ayrılmış, 01/08/2012 tarihinde başka bir işyerinde çalışmaya başlamıştır.
Davacı kıdem tazminatına anılan yasal düzenleme gereğince hak kazanmıştır. Kıdem tazminatı için yasada başkaca bir şart öngörülmemiş olup, Anayasal bir hak olan çalışma hakkının kullanılmış olması hakkın kötüye kullanılmış olması şeklinde yorumlanamaz. M.K.nun 2.maddesinin somut olayda uygulanma olanağı bulunmadığından mahkemece davalının kıdem tazminatına hak kazandığı kabul edilerek bir karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmiş olması bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 13/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.