21. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1192 Karar No: 2017/9254 Karar Tarihi: 14.11.2017
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/1192 Esas 2017/9254 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2017/1192 E. , 2017/9254 K.
"İçtihat Metni"
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 2001-2008 yılları arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir. Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dava, davacının davalıya ait işyerinde 2001-2004 yılları arasında kesintili, 2004-2008 yılının tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti ile sigortalılık başlangıç tarihinin 12/10/1982 olduğunun tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, davanın reddine karar verilmiştir. Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının bozma sonrasında talebini açıklayarak 2001-2005 yılları arasında davalı işyerinde kesintili, 2005 yılının sonundan itibaren 2007 yılı 11. aya kadar kesintisiz çalıştığını beyan ettiği, davacının ihtilaflı dönemde 18.1.2001- 19.1.2001 arasında 1 günlük ve 22.09.2007-01.12.2007 tarihleri arasındaki davalı işyerinde geçen çalışmalarının Kuruma bildirildiği, davalı işyerinin 01.07.1999- 31.01.2011 tarihleri arasında 506 sayılı kanun kapsamında olduğu, davacı ve davalı tanıkları ile resen bordro tanıkları dinlenmiş ise de nizalı dönem bordroları istenmediğinden tanıkların ihtilaflı dönemde çalışmalarının olup olmadığının tespit edilemediği ve bu haliyle mahkemece yapılan araştırmanın hüküm kurmaya yeterli olmadığı anlaşılmıştır. Yapılacak iş; ihtilaflı dönem bordroları celbedilerek, öncelikle dinlenen tanıkların kayıtlara geçen tanıklardan olup olmadığını tespit etmek, giderek bu tanıkların da tanıklığı ile yetinilmediği takdirde, ilgili il müdürlüğünden, gerekirse zabıta, vergi dairesi ve meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu iş yeri çalışanlarının; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak ve tanık beyanları arasındaki çelişki giderilip çıkacak sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Kabule göre de, ret sebebi ortak olan davalılar lehine tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.