MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : ... ve Ark.

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

... ilçesi Eğriekin köyü, 170 ada 77 parsel (eski 1 nolu parsel) koru ve fidanlık vasfı ile tapuda davalıların murisi adına kayıtlıdır.
Davacı Orman Yönetimi vekili 31.10.2013 tarihli dava dilekçesinde dava konusu taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırları içerisinde kaldığından tapusunun iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline müdahalenin men"ine ve üzerindeki bina ve tesislerin kal"ine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabul, kısmen reddine, dava konusu 170 ada 77 parsel (eski 1 parsel) sayılı taşınmazın bilirkişi kurulunun 29/06/2015 havale tarihli raporuna ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 26447,58 m²"lik bölümü için tapu kaydının iptali ile anılan 26447,58 m²"lik bölümün dava konusu taşınmazdan ifraz edilerek aynı adanın son parsel numarasından sonra gelmek üzere yeni bir parsel numarası verilmek suretiyle orman vasfı ile Hazine adına tesciline; ifrazdan geriye kalan (B) harfi ile gösterilen 4982,19 m²"lik bölüm yönünden yüzölçümü 4982,19 m² olmak kaydıyla tapu kaydının davalı üzerinde aynen bırakılmasına karar verilmiş hüküm Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 6831 sayılı Kanununa göre orman kadastrosu ve 2/B uygulaması, 1950 yılında arazi kadastrosu ile 2014 yılında 3402 sayılı Kanunun 22/a madde uygulaması yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli 170 ada 77 parsel (eski 1 parsel) sayılı taşınmazın bilirkişi raporlarında (A) ile gösterilen kısmının orman tahdidi içinde, (B) ile gösterilen kısmının orman tahdidi dışında kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanununun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına
06/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.