Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5989 Esas 2018/19048 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5989
Karar No: 2018/19048
Karar Tarihi: 06.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5989 Esas 2018/19048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın babasına sandalye ile yaralama eylemi gerçekleştirdiğini tespit etmiş ve mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, mahkeme TCK'nın 86/2. maddesi gereği belirlenmesi gereken temel hapis cezasının alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle eksik ceza vermiştir. Bu sebeple karar temyiz edilmiş olsa da bozma nedeni yapılmamıştır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibareler Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir ancak infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bu sebeple de karar bozulmamıştır. Temyiz itirazları reddedilmiştir ve hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK 86/2. madde: Nitelikli hallerin bulunmaması halinde, yaralama suçunun cezası bir seneden beş yıla kadar hapis cezasıdır.
- TCK 86/3-a madde: Silahla yaralama suçunun cezası, altı yıldan onbeş yıla kadar hapis cezasıdır.
- TCK 86/3-e madde: Silahlı yaralama suçu işlenirken kast edilerek vücutta kalıcı hastalığa veya uzuv kaybına sebebiyet verilmesi halinde, onbeş yıldan yirmi yıla kadar hapis cezası verilir.

3. Ceza Dairesi 2018/5989 E. , 2018/19048 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yaralama eylemini, silahtan sayılan sandalye ile babasına karşı gerçekleştirmesi karşısında; TCK"nin 86/2. maddesine göre temel hapis cezasının, aynı olayda iki nitelikli halin (TCK 86/3-a ve 86/3-e maddelerinin) birleşmesi nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerekirken, yazılı şekilde cezanın alt sınırdan belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.