Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/35 Esas 2014/6016 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/35
Karar No: 2014/6016
Karar Tarihi: 13.03.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/35 Esas 2014/6016 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirkette çalıştığını ve çeşitli alacakları olduğunu iddia ederek dava açmıştır. Mahkeme, davayı kısmen kabul etmiş ve fazla mesai ücreti alacağına hükmetmiştir. Ancak, işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık olduğundan, tanık beyanlarına bakılmış ve hesaplama hatalı olduğundan karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri: İş Kanunu madde 66, Türk Borçlar Kanunu madde 108.
7. Hukuk Dairesi         2014/35 E.  ,  2014/6016 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Alanya İş Mahkemesi
    Tarihi : 17/09/2013
    Numarası : 2011/423-2013/305

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
    Davacı şirkete ait iş yerinde 10.05.2011 tarihinden 31.10.2011 tarihine kadar çalıştığını, son net maaşının 1.100,00 TL olduğunu belirterek kıdem tazminatı,fazla mesai ücret alacağı,resmi bayram ve genel tatil ücret alacağı, hafta tatili ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacağının faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece davanın kısmen kabulüne fazla mesai ücreti alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte, davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, Kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı, hafta tatili alacağı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
    Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık söz konusudur.
    Fazla mesai yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
    Somut olayda, davacı tanıklarının işverene karşı davası olması sebebi ile fazla mesai alacağının davalı tanık beyanları yerine davacı tanık beyanlarına itibar edilerek hesaplanarak, haftalık 3 saat fazla mesai hesaplanması yerine haftalık 9 saat mesai alacağı hesaplanarak sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 13/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.