21. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/6435 Karar No: 2017/9243 Karar Tarihi: 14.11.2017
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/6435 Esas 2017/9243 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, işverenlerin işyerindeki çalışmalarının Ek 5. madde kapsamında olduğunu belirterek fiili hizmet zammından yararlandığını ve itibari hizmet süresinin tespit edilmesini istedi. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar verdi ve 27.03.2007-01.08.2008 tarihleri arasındaki çalışma süresinin itibari hizmet süresinden sayılmasına karar verildi. Ancak davalı Başkanlığı yararına avukatlık ücretine karar verilmediği için hüküm bozuldu. Dava kısmen reddedildi ve davacıdan 1.500 TL avukatlık ücreti alınarak davalıların Başkanlığı'na ödendi. Kanun maddeleri: 506 Sayılı Yasa, 2098 Sayılı Yasa.
21. Hukuk Dairesi 2016/6435 E. , 2017/9243 K.
"İçtihat Metni"
Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde geçen çalışmalarının 506 Sayılı Yasaya 2098 sayılı Yasa ile eklenen Ek 5. madde kapsamında olduğunun, fiili hizmet zammından yararlandığının ve itibari hizmet süresinin tespitine, bu sürenin sigortalılık süresine eklenmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davacı ile davalılardan Kurum ve vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacı ve davalı ... vekilinin tüm, davalı Kurum vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, 2-Dava, davacının 03.08.1999 ile 01.08.2008 tarihleri arasındaki çalışmalarında itibari hizmet süresinin tespiti ile sigortalılık süresine eklenmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının 27.03.2007-01.08.2008 tarihleri arasındaki çalışmasında geçen 123 günlük sürenin itibari hizmet süresinden sayılmasına karar verilmiştir. Somut olayda, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde davalı Başkanlığı yararına avukatlık ücretine karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
./..
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 7. bendinin silinerek yerine "" Davanın kısmen reddine karar verilmesi nedeniyle karar tarihinde yürürlükte bulunan göre 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalılar Başkanlığı"na ödenmesine," rakam ve sözcüklerinin eklenmesine ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacı ve davalılardan yükletilmesine, 14.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.