Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/5397 Esas 2017/9228 Karar Sayılı İlamı

Davalı, yerel mahkeme kararının onanmasına ilişkin Dairemizin 13/06/2017 gün ve 2016/13207 Esas, 2017/5356 Karar sayılı ilamına karşın karar düzeltme talep etmiştir.
Mahkeme, 21/07/2017 tarihli ek kararıyla karar düzeltme talebinin reddine karar vermiştir.
Ek kararın, davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
1- Mahkemenin 02/04/2015 tarih 2011/126 Esas ve 2015/307 Karar sayılı kararının Dairemizin 13/06/2017 tarih 2016/13207 Esas ve 2017/5356 Karar sayılı ilamı ile Onanmasına karar verilmiş olup davalı vekili mahkemeye verdiği 20/07/2017 tarihli karar düzeltme talepli dilekçesi ile maddi hataya dayalı Onama ilamının düzeltilmesine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemenin 21/07/2017 tarihli ek kararı ile İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamayacağı belirtilerek davalı vekilinin talebinin reddine karar verilmiş ve ek karar davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu gereğince İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yolu kapalı ise de buna ilişkin olarak yapılan talepleri değerlendirme yetkisi mahkemeye ait olmayıp mahkeme tarafından bu hususta bir karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi gerektiğinden mahkemenin davalı vekilinin karar düzeltme talebinin reddine ilişkin EK KARARININ KALDIRILMASINA,
2- 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre iş mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz. Kaldı ki, Dairemiz kararında da maddi hata bulunmamaktadır. Bu bakımdan, davalı vekilinin karar düzeltme isteği niteliğini taşıyan başvurusunun reddi gerekir.
Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.