Resmi belgede sahtecilik - resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - suç eşyasının satın alınması - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7675 Esas 2018/6116 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7675
Karar No: 2018/6116
Karar Tarihi: 03.07.2018

Resmi belgede sahtecilik - resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - suç eşyasının satın alınması - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7675 Esas 2018/6116 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan ve suç eşyasının satın alınması suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz talebi incelenirken, sanığın daha önceki suç kaydının hangi ilamla tekerrür esas alındığı belirtilmemişse de en ağır ilamın tekerrüre esas alınması ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen hak yoksunluklarının infaz sırasında gözetilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Yargılama ve toplanan deliller sonrasında suçun sübutu kabul edilmiş, cezayı azaltıcı sebep değerlendirilmemiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir.
Ayrıca sanık, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan da mahkum edilmiştir. Ancak bu hükümde, sanığın gerçek kimliğinin tespiti ve etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan hüküm kurulması nedeniyle bozulmuştur. Ayrıca yeniden değerlendirilmesi gereken kanun madde numaraları TCK 53 ve TCK 58 olarak belirtilmiştir.
Kanun maddeleri açıklaması: TCK 58 - Mükerrirlere özgü infaz rejimi, TCK 53 - Hak yoksunluğu, TCK 269 - Kimlik bilgilerinin kötüye kullanılması.

11. Ceza Dairesi 2016/7675 E. , 2018/6116 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan, suç eşyasının satın alınması
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanığın, resmi belgede sahtecilik ve suç eşyasının satın alınması suçlarından hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde
Sanık hakkında TCK 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken adli sicil kaydındaki hangi ilamın tekerrüre esas alındığı gösterilmemişse de ilamlardan en ağır olanının tekerrüre esas alınması ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,

II- Sanığın, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan hakkında verilen mahkumiyet hükmüne temyiz talebinin incelenmesine gelince;
1-Sanığa ait dükkanda yapılan aramada parçalanmış şekilde kamyon motoru ve diğer malzemelerinin bulunduğu, olay yerinde bulunan sanık ... ...’ın araca ait olduğunu beyan ettiği trafik tescil belgesinin sahte olduğunun anlaşıldığı, sanığın kendisini ... olarak tanıtıp bu isimle sürücü belgesi ve ticari taşıt kullanma belgesi ibraz ettiği olayda; sanığın 13.02.2007 tarihinde alınan ilk ifadesinin ... ismiyle alındığı, sanığın 14.02.2007 tarihli ifadesinde gerçek kimliğini beyan ettiği, sanık beyan etmeden önce gerçek kimliğinin tespit edildiğine dair dosyada bir delil bulunmadığından sanık hakkında TCK’nın 269. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de:
a)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b)Sanık hakkında TCK 58 maddesi uygulanırken adli sicil kaydındaki hangi hükmün tekerrüre esas alındığının belirtilmemesi
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.