MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 13.09.2018 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğu ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması, sanığın yokluğunda verilen hükmün savunmasında bildirdiği bilinen en son adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine göre tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın duruşmada bildirdiği adresinden farklı bir adrese ve koşulları olmamasına rağmen Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi gereğince tebliğ edilmesi sebebiyle, yapılan tebliğ işlemi geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.