Tehdit ve iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçlarından hükümlü ... hakkında, 5237 sayılı Yasanın 106/2.c-d, 53, 58/9 ve 117/1, 119/1.c-d, 53, 58/9. maddeleri gereğince sırasıyla 3 yıl ve 2 yıl 12 ay hapis cezaları ile mahkumiyetine ilişkin AKHİSAR Ağır Ceza Mahkemesinin 18/09/2015 tarihli kararının, hükümlü ...’e 04.11.2015 tarihinde tebliğ edilmesine karşın, sanığın 11.05.2016 tarihli dilekçesi ile tebligatın usulüne uygun yapılmadığını iddia ederek eski hale iade talebinde bulunduğu, Akhisar Ağır Ceza Mahkemesi’nin 13.05.2016 tarihli kararıyla talebin reddolunması üzerine itirazı değerlendiren Manisa 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 31.05.2016 tarihli kararıyla; eski hale iade talebini inceleme yetkisi Yargıtay’a ait olduğundan bahisle Akhisar Ağır Ceza Mahkemesi’nin 13.05.2016 tarihli red kararı kaldırılıp, incelenmek üzere Yargıtay’a gönderilmesi üzerine Dairemizin 19.04.2017 tarih 2017/903 esas, 2017/928 sayılı ilamıyla, sanık hakkındaki gıyabi hükmün usulüne uygun olarak tebliğ edildiğinden, eski hale getirme talebinin reddine karar verildiği, infaz edilmek üzere mahkemesine gönderilen dosyada, infaz aşamasında sanık ... savunmanının infazın durdurulması amacıyla yaptığı itiraz üzerine Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 11.08.2017 tarihli kararıyla talebin reddedildiği, itiraz üzerine talebi değerlendiren Manisa 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 11.09.2017 tarihli kararıyla, Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 11.08.2017 tarihli red kararını kaldırıp, infazın durdurulmasına karar verilerek, kanun yararına bozma yoluna gidilmesi amacıyla dosyanın Akhisar Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 20.09.2017 tarihli kanun yararına bozma talebine istinaden dava evrakı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.11.2017 gün ve KYB/2017/46343 sayılı ihbar yazısı ile Dairemize gönderilmekle incelendi;

Anılan Yazıda;

‘Tehdit ve iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçlarından hükümlü ..."ün, 5237 sayılı TCK"nun 106/2-c-d-son cümle, 53/1, 58/9 maddesi delaletiyle TCK"nun 58/6, 5237 sayılı TCK"nun 117/1, 119/1-c-d, 53/1 ve 58/9 maddesi delaletiyle TCK"nun 58/6. maddeleri uyarınca 3 yıl ve 2 yıl 12 ay hapis cezaları ile ayrı ayrı cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve hükmedilen cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 18.09.2015 tarih ve 2015/184 Esas, 2015/288 karar sayılı kararı esas yönünden temyiz veya istinaf incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiştir.


Dosyanın yapılan incelemesinde;

Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 18.09.2015 tarih ve 2015/184 Esas, 2015/288 karar sayılı ilamı ile, hükümlü ..."ün katılan ..."a yönelik tehdit suçundan neticeten 3 yıl hapis, cebir ve tehdit kullanarak iş ve çalışma hürriyetini ihlal etme suçundan neticeten 2 yıl 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, belirtilen kararın usulüne uygun olarak hükümlü ..."e tebliğ edilmesine rağmen, süresi içerisinde temyiz edilmemesi nedeniyle, hükümlü ... hakkındaki bu hükümlerin temyizden geçmeksizin 12/11/2015 tarihinde kesinleştiği,

Aynı dosyada aynı suçlardan hükümlü ... ile birlikte yargılanan ve aynı katılan ..."a karşı tehdit ve iş ve çalışma hürriyetini ihlal suçlarını, ... ile birlikte işledikleri sabit görülen ..., ..., ... ve ... hakkındaki hükümlerin ilgililer tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 19/07/2017 tarih ve 2017/903 esas, 2017/928 karar sayılı ilamı ile sanıklar hakkındaki yakınan ..."a yönelik tehdit ve iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçları bakımından, sırasıyla suçların işlendiği 1997-1998 yılları, 2004 yılı ile inceleme tarihleri arasında, sanıklar hakkında uygulanan 5237 TCK"nun 117/1, 119/1.c-d, 106/2, c-d maddelerinde ve 765 sayılı TCK"nun 201 ile 191. maddelerinde öngörülen cezaların tür ve süresine göre aynı Kanunun 102/4, 104/2. maddelerinde yazılı 7 yıl 6 aylık olağanüstü zamanaşımı sürelerinin hüküm tarihine kadar geçmiş olduğu tespitinden hareketle, hükümlü ... ile birlikte katılan ..."a yönelik tehdit ve iş ve çalışma hürriyetini ihlal suçlarını işleyen sanıklar ..., ..., ... ve ... haklarında bu iki suçtan açılan kamu davalarının zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle ayrı ayrı düşürülmesine karar verildiği anlaşılmıştır.

Yargıtay 6. Ceza Dairesince, sanıkların katılan ..."a yönelik işledikleri iddia edilen tehdit ve iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçlarının işlendiği kabul edilen 1997-1998-2004 yılları ile hüküm tarihi olan 18/09/2015 tarihi arasında 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen ilaveli zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğu anlaşıldığından, sanık ... hakkındaki tehdit ve iş ve çalışma hürriyetini ihlal suçlarından açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

Yasaya aykırı olduğundan, Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 18.09.2015 tarih ve 2015/184 Esas, 2015/288 karar sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesinin 3.fıkrası uyarınca bozulması, aynı maddenin 4.fıkrasının (d) bendi gereğince de bir karar verilmesi’ Dairemizden istenilmiştir.

TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı ve incelenen dosya içeriğine göre, kanun yararına bozma istemi yerinde görülerek yapılan incelemede;

Sanık ... hakkında, yakınan ..."a yönelik tehdit ile iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçları bakımından; suçların işlendiği 1997-1998 yılları ile inceleme tarihi arasında, sanık hakkında uygulanan 5237 sayılı TCK’nın 117/1, 119/1.c-d, 106/2.c-d. maddelerinde ve 765 sayılı TCK’nın 201 ile 191. maddelerinde öngörülen cezaların tür ve süresine göre, aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddelerinde yazılı 7 yıl 6 aylık sürenin hüküm tarihine kadar geçmiş olduğunun gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirdiğinden ve bu nedenle kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın gönderme yazısı, incelenen dosya içeriğine göre, istem yerinde görüldüğünden kabulü ile yakınan ..."a yönelik tehdit ile iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçları bakımından, sanık ... hakkında Akhisar Ağır Ceza Mahkemesi"nce verilip kesinleşen 18.09.2015 tarih ve 2015/184 Esas, 2015/288 sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 309/4-d maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında tehdit ile iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçlarından açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 30.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.