MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı-k.davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı-karşı davalı, davalı şirketten kullanmış olduğu araç kredisi nedeni ile 0. taksit adı altında haksız olarak ayrı bir masraf alındığını, bu miktarın iadesi için tüketici hakem heyetine başvurduğunu ve 1580 TL"nin tarafına iadesine karar verildiğini, bu bedelin tahsili amacı ile başlattığı takibin davalı-karşı davacının haksız itirazı ile durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline ve inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı-karşı davacı, davacı-karşı davalının dava konusu ettiği kredi dışında iki kredi daha kullandığını, bu krediler nedeni ile fazladan masraf tahsil edildiği iddiası ile tüketici hakem heyetine yaptığı başvuruların lehine sonuçlandığını, hakem heyeti kararlarının iptali talebi ile açtığı davaların aleyhine sonuçlandığını ve davacı-karşı davalının başlattığı iki ayrı icra takibi neticesinde 2.135,25 TL ödeme yaptıklarını ileri sürerek bu miktarın davacı-karşı davalıdan tahsilini istemiş; asıl davanın ise reddini dilemiştir.
Mahkemece, asıl davanın kabulüne, itirazın iptaline ve takibin devamına, inkar tazminatı talebinin ve karşı davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davalı-karşı davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı-karşı davacının asıl davaya ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı-karşı davacı tarafça temyiz edilen miktar, karar tarihi (14.05.2015) itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalı-karşı davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davalı-karşı davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacının karşı davaya ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı-karşı davacının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenle davalı-karşı davacının asıl davaya ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenle davalı-karşı davacının karşı davaya ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle kararın ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 118,15 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.