Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4907 Esas 2018/3830 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4907
Karar No: 2018/3830
Karar Tarihi: 22.05.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4907 Esas 2018/3830 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, eşini zorla arabaya bindirmeye çalıştığı sırada kadının direnmesi nedeniyle kişiyi hürriyetinden mahrum bırakma suçunun teşebbüs aşamasında kaldığı gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Ancak, kanunun belirlediği süreçler takip edilmeden mahkumiyet kararı verilmiştir. Bu nedenle, yapılan temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Karara göre, sanığa ek savunma hakkı tanınmaması ve kanuna aykırı uygulamalar yapılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 226/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 35. maddesi ve 53. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi yer almaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yeniden değerlendirilmelidir.

14. Ceza Dairesi 2018/4907 E. , 2018/3830 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre sanığın, olay günü kendisinden ayrı yaşayan eşi katılanı otobüse bineceği sırada kolundan tutup gelmek istememesine rağmen zorla arabaya bindirmeye çalıştığı sırada katılanın direnerek elinden kurtulması nedeniyle vaki eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden, atılı suçun tamamlandığı gerekçesiyle sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olarak, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesinin uygulanmaması,
Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.