Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5842 Esas 2020/239 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2016/5842
Karar No: 2020/239
Karar Tarihi: 20.01.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5842 Esas 2020/239 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Banka tarafından yapılan takip neticesinde yapılan maaş haczinde davalı tarafından alacaklı olduğu iddia edilen icra dosyasının birinci sırada olduğu ancak muvazaalı bir bono düzenlenerek borç oluşturulduğu ileri sürülerek, birinci sırada yer alan dosyanın iptal edilmesi ve banka alacağına ilişkin dosyanın birinci sıraya alınması talep edilmiştir. Davalılar arasında ticari bir ilişkinin varlığına dair sözleşme, tanık beyanları ve ticaret odası kayıtları incelendikten sonra davacı vekilinin muvazaa iddiasını ispata yarar somut delil sunamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda hukuka uygunluk sebepleri şu şekilde açıklanmıştır:- Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 339. maddesi gereği, davacının iddiasını ispata yarar delili bulunmadığı takdirde, iddianın reddedilmesi gerekmektedir.
- Türk Borçlar Kanunu’nun 19. maddesi, bir muvazaanın varlığı için borçlu ile alacaklı arasında bir anlaşmanın mevcut olması, bu anlaşmanın taraflarından birinin üçüncü kişiyi zarara uğratmak amacıyla hareket etmesi ve hareketin üçüncü kişinin maddi menfaatine zarar vermesi gerektiğini belirtmektedir.
