Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/3307 Esas 2019/1494 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3307
Karar No: 2019/1494
Karar Tarihi: 28.02.2019

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/3307 Esas 2019/1494 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanığın, acentelik sözleşmesi yaptığı katılan şirketten aldığı poliçe bedellerini hesaba aktarmayarak suç işlediği belirtilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilirken, mahkemenin kabulünün doğru olduğu vurgulanmıştır. Ancak, kararda bazı eksiklikler olduğu belirtilerek, katılan şirketten zararın ne kadarının karşılandığına ve kısmi karşılama olup olmadığına ilişkin etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği vurgulanmış ve suçun zincirleme suç hükümlerine dahil olduğu hatırlatılmıştır. Ayrıca, \"hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma\" yerine \"dolandırıcılık\" ifadesinin kullanılması da hatalı bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 155/2, 62/1, 52/2-4, 51, 53 ve 51/3 maddelerine atıfta bulunulmuştur.

15. Ceza Dairesi 2017/3307 E. , 2019/1494 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 52/2-4, 51, 53 ve 51/3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanığın katılan ...Ş ile acentelik sözleşmesi yaptığı ve müşterilerden poliçe bedellerini aldığı halde katılan şirketin hesabına aktarmayarak hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; sanık savunması, katılan şirket beyanı, bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamına göre mahkemenin mahkumiyete ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Katılan şirketten, sanığın zararın ne kadarının karşılandığı ve kısmi karşılama varsa 5237 sayılı TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızaları olup olmadığının sorulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçu birden fazla kez işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hüküm fıkrasında sanığın işlediği suçun "hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma" yerine "dolandırıcılık" olarak belirtilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 28/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.