Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/8148 Esas 2017/2594 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8148
Karar No: 2017/2594
Karar Tarihi: 9.10.2017

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/8148 Esas 2017/2594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir sıra cetveline itiraz davasında, davacı şirket iflasına karar verilen bir şirketten alacaklı olduğu iddia edilen bir çek ile ilgili bakiye alacağın kabulü ve faiziyle birlikte kayıt kabulü talebinde bulundu. Davalı müflis şirket iflas idaresi vekili ise çekin tek başına alacağın varlığını kanıtlamak için yeterli olmadığını savundu. Mahkeme, tarafların ticari defterleri ve delillerine göre davacının alacaklı olduğuna hükmetti ve dava kabul edildi. Karar, davalı müflis şirket iflas idaresi vekili tarafından temyiz edildi ancak temyiz itirazları reddedildi. Kanun maddeleri olarak Türk Ticaret Kanunu'nun 119, 121 ve 125. maddelerine atıfta bulunuldu.

23. Hukuk Dairesi 2015/8148 E. , 2017/2594 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin, iflasına karar verilen şirketten ticari alacağına karşılık alınan 24.04.2009 tarihli 20.000,00 TL bedelli çeke ilişkin ... 5. İcra Müdürlüğü"nün 2009/13179 E. sayılı dosyasında takip yapıldığını, borçlu şirketin hakkında verilen iflas kararının kesinleşmesi üzerine müvekkil şirketin alacağının 23.02.2010 tarihinde iflas masasına bildirildiğini, 30.09.2011 tarihinde tebliğ aldıkları kararda, çeke dayalı alacağın kesin ve likit olarak varlığının tespit edilemediği gerekçesiyle reddedildiğini ileri sürerek, müvekkil şirketin bakiye alacağının kabulü ile vade tarihinden itibaren asıl alacak olan 12.949,30 TL"ye işleyecek ticari faizi ile birlikte alacağın kayıt kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı müflis şirket iflas idaresi vekili, kambiyo evrakının tek başına alacağın varlığını kanıtlamak için yeterli olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirkete ait ticari defterlerde, taraflar arasındaki 2008 yılında başlayan ticari ilişki kapsamında takip tarihi itibariyle dava konusu çekten ötürü bakiye 12.949,30 TL davacının alacaklı olduğu, davalı şirkete ait defterlere göre ise; davalının 12.949,30 TL borçlu olduğunun tespit edildiği ve ferileri ile birlikte iflas tarihi itibariyle iflas masasına alacak olarak yazılması gereken miktarın 15.278,06 TL olarak tespit edildiği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı müflis şirket iflas idaresi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09.10. 2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.