MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza vermekten vazgeçilmesi

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1) Sanıklar ..., ..., ... hakkında kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanıklar ..., ..., ... hakkında hakaretin karşılıklı işlenmesi nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 129/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddeleri gereğince, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken, önce adli para cezasına karar verilip, ardından “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan sanıklar ..., ..., ... müdafiilerinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye kısmen aykırı olarak, “ hükümlerdeki adli para cezası içeren kısımların kaldırılıp, ‘ceza tertibine yer olmadığına’ ibaresinin de ‘ceza verilmesine yer olmadığına’ şeklinde değiştirilmesi” suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi, tanık ...’ın olay tarihinde sanık ... haricindeki kişilerin hakaret ettiğine yönelik anlatımı, dosya kapsamında sanık ...’in atılı suçu işlediğine ilişkin sübuta yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre ise, sanık ... hakkında hakaretin karşılıklı işlenmesi nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 129/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddeleri gereğince, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken, önce adli para cezasına karar verilip, ardından “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.