4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/9068 Karar No: 2020/7503 Karar Tarihi: 22.06.2020
Silahla tehdit - yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/9068 Esas 2020/7503 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2016/9068 E. , 2020/7503 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Silahla tehdit, yaralama, hakaret HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, temyiz isteğinin reddi
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: A)Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı; yalnızca itiraz yolu açık olup itirazın reddi kararı ile bu kanun yolunun tüketildiği, kesin nitelikteki itirazın reddi kararının temyiz yoluna tabi olmadığı, Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, B)Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."a yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin 15/02/2016 gün ve 2013/109 Esas ve 2015/319 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, C)Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Eylemle ve yükletilen suça yönelik, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, D)Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik hakaret suçundan verilen hükmün temyizine gelince; Eyleme, yükletilen suça ve ceza verilmesine yer olmadığına yönelik temyiz iddiaları yerinde görülmemiştir. Ancak, Kendisini vekille temsil ettiren katılan ... lehine, CMK’nın 325/1 ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrasına “katılan ... kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi uyarınca 1500 TL vekalet ücretinin sanık ..."dan alınarak katılan ..."a verilmesine” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 22/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.