Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/1570 Esas 2019/4471 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1570
Karar No: 2019/4471

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/1570 Esas 2019/4471 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı verilmiştir. Sanık hakkında, aynı suçtan dolayı önceki dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmamaktadır. Sanık bu suçtan dolayı ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri almış ve bu tedbirin ihlali sonucunda yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet kararı verilmiştir. Yargılama sürecindeki işlemler kanuna uygun olarak yapılmış, delillerle birlikte iddia ve savunmalar tartışılmıştır. Hüküm ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddeni 3. fıkrası; TCK'nın 191. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2018/1570 E. , 2019/4471 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.