Eşini öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4249 Esas 2017/487 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşini öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM :TCK.nun 82/1-d, 35, 62. maddeleri uyarınca; 14 yıl 3 ay 20 gün hapis cezası

TÜRK MİLLETİ ADINA

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 2 ve 20/2. maddeleri uyarınca kamu davasına katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin 04/01/2016 tarihli dilekçe ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu anlaşıldığından ve bu hususun herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmadan temyiz incelemesi sırasında karara bağlanması mümkün olduğundan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının 5271 sayılı CMK.nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Hükümlü ... hakkında eşi Nuray"ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 765 sayılı TCK.nun 449, 62, 59, 31, 33. maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu kurulan hükümde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafiinin meşru savunma koşullarının varlığına, suç vasfına, haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine, delillerin takdirinde hata edildiğine vesaireye, katılan vekilini takdiri indirim hükmünün uygulanmaması, vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; eşini kasten öldürme suçundan temel ceza belirlendiği sırada uygulama maddesini 5237 sayılı TCK.nun 82/1-d maddesi yerine 82/2-d maddesi olarak yazılması, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında temel cezanın belirlendiği bölümdeki "TCK.nun 82/2-d" ibaresinin "TCK.nun 82/1-d" olarak 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ise "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.