Kasten yaralama suçundan sanık Abdullah Gülmez"in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Salihli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.07.2009 tarihli ve 2008/295 Esas, 2009/460 sayılı kararının infazı sırasında, 02.12.2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek, infazın durdurulup durdurulmayacağına dair bir karar verilmesine yönelik talebin reddine ilişkin Salihli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.01.2018 tarihli ve 2008/837 Esas, 2009/882 sayılı ek kararına karşı hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulüne dair Salihli Ağır Ceza Mahkemesinin 02.05.2018 tarihli ve 2018/195 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 25.10.2018 tarih ve 2018/7979 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.11.2018 tarih ve 2018/87876 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 13.03.2018 tarihli ve 2018/2367 Esas, 2018/4276 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın üzerine atılı basit kasten yaralama suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin, gerek 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile yapılan değişiklik öncesindeki haline, gerekse de söz konusu değişiklik sonrası haline göre uzlaşma kapsamında bulunduğu, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin ise geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı nazara alındığında, somut olayda sanık hakkında kasten yaralama suçundan yapılan soruşturma sırasında müşteki ...’nın, Salihli Cumhuriyet Başsavcılığının talimatı ile alınan 14.04.2008 tarihli kolluk beyanında kendisine yapılan uzlaşma teklifini kabul etmediğinin anlaşılması karşısında tekrar uzlaştırma işlemleri yapılamayacağı gözetilmeksizin, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ayrıca Ceza Genel Kurulu"nun 25.10.2018 tarih 2018/394 Esas ve 2018/478 sayılı kararı da dikkate alınarak Salihli Ağır Ceza Mahkemesinin 02.05.2018 tarihli ve 2018/195 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.