Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Hırsızlık, mala zarar verme
Hüküm : 1- TCK"nın 142/1-b, 145, 31/3, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 152/1-a, 31/3, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde öngörülen cezanın süresi itibariyle anılan Kanunun 66/1-e, 66/2 ve 67/2. maddelerinde belirlenen zamanaşımının, suç ve inceleme tarihleri arasında gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün BOZULMASINA, CMUK"nın 322. maddesine istinaden sanıklar hakkındaki davaların zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
a) Açıklanması geri bırakılan hükümlerin sanık ..."nün yükümlülüklerini yerine getirmediği ve diğer sanık ..."nın ise denetim süresi içinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle yeniden ele alınması sırasında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesinin 11. fıkrasında yer alan düzenleme nazara alınarak mahkemece sanıklar haberdar edilmek suretiyle duruşma açılmasını müteakip hükmün bu duruşmada açıklanması gerektiği gözetilmeden duruşma açılmaksızın evrak üzerinden karar verilmek suretiyle CMK"nın 223/1, 33. ve devamı maddelerine muhalefet edilmesi,
b) Her ne kadar gerekçeli kararlarda, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların kaldırılma ve hükümlerin açıklanma nedenleri belirtilmiş ise de; mahkumiyet hükümlerinin kanuni gerekçelerinin gösterilmediği, bu bağlamda; mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere göre sanığa isnat edilen ve suç oluşturduğu kabul edilen eylemin karar yerinde gösterilmesi ve bu hususun gerekçeye yansıtılması gerektiği gözetilmeden, gerekçeden yoksun şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Anayasanın 141, CMK"nın 34. ve 230. maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin öncelikle bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.