T.C. UYUŞMAZLIK MAHKEMESİ                       ESAS   NO : 2018/466             KARAR NO : 2018/480             KARAR TR: 24.09.2018

ÖZET : Davalı idarenin sorumluluk sahasında kalan yolda meydana gelen kaza nedeniyle oluştuğu öne sürülen zararın tazmini istemiyle açılan davanın, ADLİ YARGI YERİNDE çözümlenmesi gerektiği hk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

K  ARAR

 

 

                                    

Davacılar    : 1-M.D.

2-M.D.

3-S.D.

Vekili          : Av. T.K.

Davalılar     :Adli Yargıda

1-Van Büyükşehir Belediye Başkanlığı

2-N.Sigorta A.Ş.

İdari Yargıda

Van Büyükşehir Belediye Başkanlığı

 

O L A Y:  Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkili S.D."in 22.11.2016 tarihinde 65 NP 385 plakalı araç ile Van İli, Aksakal Mahallesinden Erciş istikametine giderken yol yüzeyinin buzlu olması nedeniyle sürücünün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu aracın şarampole düşmesi neticesinde maddi hasarlı ve yaralamalı trafik kazası meydana geldiğini; kazanın meydana geldiği yerde hiç bir trafik işaret ve levhasının bulunmadığını; keskin viraj bulunmasına rağmen uyarı ve işaret levhalarının bulunmadığını ve yine yolda bariyer olmadığını; kazanın meydana gelen yerin bir köy yolu olup, davalı Van Büyükşehir Belediye Başkanlığının sorumluluğunda olduğunu; söz konusu kaza nedeniyle müvekkillerin ağır yaralandığını; sürekli iş gücü kaybının meydana geldiğini; kazaya konu aracın zorunlu mali sorumluluk sigortası kapsamında davalı sigorta şirketi tarafından sigortalı olduğunu; kazada S. ve M.D."in de yaralandıklarını tedavilerinin halen devam ettiğini; ayrıca M."in vücudunda meydana gelen kemik kırıklıkları nedeniyle sürekli maluliyetinin olduğunu; sigorta şirketine başvuru yaptıklarını; müvekkili M. D. için sigorta şirketi tarafından bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek, müvekkili M. için 1.000,00 TL iş göremezlik tazminatının (500.00 TL geçici iş görmezlik tazminatı, 500.00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı) davalı Neova Sigorta Şirketinden tahsil edilmesi, M. için 1.000,00 TL iş göremezlik tazminatın (500.00 TL geçici iş görmezlik tazminatı, 500.00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı) ve müvekkili S. için 1.000,00 TL (500.00 TL geçici iş görmezlik tazminatı, 500.00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı) Van Büyükşehir Belediye Başkanlığından tahsil edilmesi, müvekkili M."e ait 65 NP 385 plaka sayılı araç bedeli olarak 18.000.00 TL nin davalı Van Büyükşehir Belediye Başkanlığından tahsil edilmesi; ayrıca müvekkiller M. için 5.000,00 TL, M. için 5.000,00 TL ve S. için 5.000,00 TL olmak üzere toplamda 15.000,00 TL manevi tazminatın davalı Van Büyükşehir Belediye Başkanlığından tahsili istemiyle adli yargı yerinde dava açmıştır.

ERCİŞ 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ: 18.1.2018 gün ve E:2018/2, K:2018/26 sayı ile, yargılama aşamasında davacı Muhbet Demir ve Davalı Neova Sigorta A.Ş. açısından dosyada tefrik kararı verilerek Mahkemelerinin 2018/49 Esas sayılı dosyasına kaydının yapıldığı; davanın hizmet kusuruna dayanılması nedeniyle İYUK"nun 2. maddesi gereği İdari Yargıda tam yargı davası açılması gerektiğinden, davalı Van Büyükşehir Belediye Başkanlığı aleyhine açılan davanın yargı yolu itirbariyle mahkemelerinin görevi dışında kaldığından, davanın görev yönünden reddine karar vermiş, bu karar kesinleşmiştir.

Davacılar vekili bu kez aynı istemle idari yargı yerinde dava açmıştır.

VAN 1. İDARE MAHKEMESİ: 4.4.2018 gün ve E:2018/243 sayı ile, dava konusu uyuşmazlığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun uygulanmasına ilişkin bir tazminat davası olduğu, anılan Kanunun 110. maddesi uyarınca davanın görüm ve çözümünde adli yargı mercilerinin görevli olduğu gerekçesiyle, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesi’nin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanunun 19. maddesi uyarınca görevli yargı yerinin belirlenmesi için dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine ve dosya incelemesinin bu konuda Uyuşmazlık Mahkemesince karar verilinceye kadar ertelenmesine karar vermiştir.            İNCELEME VE GEREKÇE:

Uyuşmazlık Mahkemesi"nin, Hicabi DURSUN’un Başkanlığında, Üyeler: Şükrü BOZER, Mehmet AKSU, Birol SONER, Süleyman Hilmi AYDIN, Aydemir TUNÇ ve Turgay Tuncay VARLI"nın katılımlarıyla yapılan 24.09.2018 günlü toplantısında:

l-İLK İNCELEME: Dosya üzerinde 2247 sayılı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yapılan incelemeye göre; İdare Mahkemesince, 2247 sayılı Yasa’nın 19. maddesine göre başvuruda bulunulmuş olduğu, idari yargı dosyasının Mahkemece, ekinde adli yargı dosyası ile birlikte Uyuşmazlık Mahkemesi’ne gönderildiği ve usule ilişkin herhangi bir noksanlık bulunmadığı anlaşıldığından görev uyuşmazlığının esasının incelenmesine oy birliği ile karar verildi.

  II-ESASIN İNCELENMESİ: Raportör-Hakim Gülşen AKAR PEHLİVAN’ın, davanın çözümünde adli yargının görevli olduğu yolundaki raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Halil İbrahim ÇİFTÇİ’nin davada adli yargının, Danıştay Savcısı Yakup BAL’ın davada idari yargının görevli olduğu yolundaki sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dava, davalı idarenin sorumluluk sahasında kalan yolda meydana gelen kaza nedeniyle oluştuğu öne sürülen zararın tazmin edilmesi istemiyle açılmıştır.

2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 1. maddesinde, Kanunun amacının karayollarında can ve mal güvenliği yönünden trafik düzenini sağlayacak ve trafik güvenliğini ilgilendiren tüm konularda alınacak önlemleri belirlemek olduğu; “Kapsam” başlıklı 2. maddesinde, bu Kanunun trafikle ilgili kuralları, şartları, hak ve yükümlülükleri bunların uygulamasını ve denetlenmesini ilgili kuruluşları ve bunların görev, yetki ve sorumluluk, çalışma usulleri ile diğer hükümleri kapsadığı ve bu kanunun karayollarında uygulanacağı; 10. maddesinde, yapım ve bakımdan sorumlu olduğu yolları trafik düzeni ve güvenliğini sağlayacak durumda bulundurmanın, gerekli görülen kavşaklara ve yerlere trafik ışıklı işaretleri, işaret levhaları koymak ve yer işaretlemeleri yapmanın Belediye Trafik birimlerinin görev ve yetkileri arasında olduğu belirtilmiştir.

Öte yandan 2918 sayılı Yasanın 19.1.2011 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6099 sayılı Yasanın 14. maddesiyle değişik 110. maddesinde “İşleteni veya sahibi Devlet ve diğer kamu kuruluşları olan araçların sebebiyet verdiği zararlara ilişkin olanları dahil, bu Kanundan doğan sorumluluk davaları, adli yargıda görülür. Zarar görenin kamu görevlisi olması, bu fıkra hükmünün uygulanmasını önlemez. Hemzemin geçitte meydana gelen tren-trafik kazalarında da bu Kanun hükümleri uygulanır.

Motorlu araç kazalarından dolayı hukuki sorumluluğa ilişkin davalar, sigortacının merkez veya şubesinin veya sigorta sözleşmesini yapan acentenin bulunduğu yer mahkemelerinden birinde açılabileceği gibi kazanın vuku bulduğu yer mahkemesinde de açılabilir”; Geçici 21. maddesinde de “Bu Kanunun 110 uncu maddesinin birinci fıkrasının göreve ilişkin hükmü, yürürlüğe girdiği tarihten önce idari yargıda ve Askeri Yüksek İdare Mahkemesinde açılmış bulunan davalara uygulanmaz” denilmiştir.

2918 sayılı Kanunun 110 uncu maddesinin birinci fıkrasının iptali istemiyle Bursa 3.Asliye Hukuk Mahkemesi ve Batman 2.Asliye Hukuk Mahkemesince yapılan itiraz başvuruları üzerine konuyu inceleyen Anayasa Mahkemesi, şu gerekçesi ile anılan kuralı Anayasaya aykırı görmemiş ve iptal istemini oy birliğiyle reddetmiştir: “… Anayasa Mahkemesi’nin daha önceki kimi kararlarında da belirtildiği üzere, tarihsel gelişime paralel olarak Anayasa’da adli ve idari yargı ayırımına gidilmemiş ve idari uyuşmazlıkların çözümünde idare ve vergi mahkemeleriyle Danıştay yetkili kılınmıştır. Bu nedenle, genel olarak idare hukuku alanına giren konularda idari yargı, özel hukuk alanına giren konularda adli yargı görevli olacaktır. Bu durumda, idari yargının görev alanına giren bir uyuşmazlığın çözümünde adli yargının görevlendirilmesi konusunda kanun koyucunun mutlak bir takdir yetkisinin bulunduğunu söylemek olanaklı değildir. Ancak, idari yargının denetimine bağlı olması gereken idari bir uyuşmazlığın çözümü, haklı neden ve kamu yararının bulunması halinde kanun koyucu tarafından adli yargıya bırakılabilir. İtiraz konusu kural, trafik kazasında zarar görenin asker kişi ya da memur olmasına, aracın askeri hizmete ilişkin olmasına veya olayın hemzemin geçitte meydana gelmesi durumlarına göre farklı yargı kollarında görülmekte olan 2918 sayılı Kanun’dan kaynaklanan tüm sorumluluk davalarının adli yargıda görüleceğini öngörmektedir. İtiraz konusu düzenlemenin gerekçesinde de ifade edildiği gibi, askeri idari yargı, idari yargı veya adli yargı kolları arasında uygulamada var olan yargı yolu belirsizliği giderilerek söz konusu davalarla ilgili olarak yeknesak bir usul belirlenmektedir. Aynı tür davaların aynı yargı yolunda çözümlenmesi sağlanarak davaların görülmesi ve çözümlenmesinin hızlandırıldığı, bu suretle kısa sürede sonuç alınmasının olanaklı kılındığı ve bunun söz konusu davaların adli yargıda görüleceği yolunda getirilen düzenlemenin kamu yararına yönelik olduğu anlaşılmaktadır. Öte yandan, 2918 sayılı Kanun’da tanımlanan Karayolu şeridi üzerindeki araç trafiğinden kaynaklanan sorumlulukların, özel hukuk alanına girdiği konusunda bir tartışma bulunmamaktadır. İdare tarafından kamu gücünden kaynaklanan bir yetkinin kullanılması söz konusu olmadığı gibi, aynı karayolu üzerinde aynı seyir çizgisinde hareket eden, bu nedenle aynı tür risk üreten araçlar arasında özel-kamu ayırımı yapılmasını gerektiren bir neden de yoktur. Açıklanan nedenlerle, itiraz konusu kural Anayasa’nın 2.,125. ve 155. maddelerine aykırı değildir. İtirazın reddi gerekir…” (Any. Mah.nin 26.12.2013 tarih ve E.2013/68, K.2013/165 sayılı kararı; R.G. 27.3.2014, Sayı: 28954, s.136-147.)

Anayasa’nın 158 inci maddesinin son fıkrasında “ Diğer mahkemelerle, Anayasa Mahkemesi arasındaki görev uyuşmazlıklarında, Anayasa Mahkemesi’nin kararı esas alınır.” denilmektedir. Anayasa Mahkemesi’nin yukarıda gerekçesine yer verilen kararı, yasa koyucunun idari yargının görevine giren bir konuyu adli yargının görevine verebileceğine, dolayısıyla 2918 sayılı Kanunun 110 uncu maddesinin birinci fıkrası ile öngörülen, bu Kanun’dan doğan tüm sorumluluk davalarının adli yargıda görülmesi düzenlemesinin Anayasa’ya aykırı bulunmadığına dair olup, esas itibariyle görev konusunda verilmiş bir karardır ve Anayasa’nın 158 inci maddesi uyarınca, başta Mahkememiz olmak üzere diğer yargı organları bakımından da uyulması zorunlu bir karar mesabesindedir.

Bu durumda,2918 sayılı Yasanın 19.1.2011 tarihinde yürürlüğe giren 110. maddesi ile Anayasa Mahkemesi’nin işaret edilen kararı gözetildiğinde, bahsi geçen Kanun maddesinin karayollarında, can ve mal güvenliği yönünden trafik düzeninin sağlanarak trafik güvenliğini ilgilendiren tüm konularda alınacak önlemleri kapsadığı ve Kanunun, trafikle ilgili kuralları, şartları, hak ve yükümlülükleri, bunların uygulanmasını ve denetlenmesini, ilgili kuruluşları ve bunların görev yetki ve sorumlulukları ile, çalışma usullerini kapsadığı, dolayısıyla oluşan trafik kazası nedeniyle açılacak sorumluluk davalarının görüm ve çözümünde adli yargının görevli olduğu; meydana gelen zararın tazmini istemiyle açılan bu davanın da adli yargı yerinde çözümlenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

Açıklanan nedenlerle davanın görüm ve çözümünde adli yargının görevli olduğu dolayısıyla, Van 1. İdare Mahkemesinin başvurusunun kabulü ile, Erciş 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 18.1.2018 gün ve E:2018/2, K:2018/26 sayılı görevsizlik kararının kaldırılması gerekmiştir.

 

S O N U Ç : Davanın çözümünde ADLİ YARGININ görevli olduğuna, bu nedenle   Van 1. İdare Mahkemesinin BAŞVURUSUNUN KABULÜ ile, Erciş 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen18.1.2018 gün ve E:2018/2, K:2018/26 sayılı GÖREVSİZLİK KARARININ KALDIRILMASINA, 24.09.2018 gününde Üye Turgay Tuncay VARLI’nın KARŞI OYU ve OY ÇOKLUĞU İLE KESİN OLARAK karar verildi.

 

 

    Başkan                         Üye                                Üye                              Üye                  

    Hicabi                         Şükrü                           Mehmet                          Birol

  DURSUN                  BOZERAKSU                           SONER

 

 

 

 

 

                                            Üye                               Üye                               Üye

                                  Süleyman Hilmi                Aydemir                    Turgay Tuncay

                                        AYDIN                          TUNÇ                           VARLI

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

KARŞI OY

 

 

3.11.2015 tarih ve 29521 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Uyuşmazlık Mahkemesi’nin 28.9.2015 gün ve E:2015/670, K:2015/671, E:2015/580 K:2015/592 sayılı kararlarında belirtilmiş olan düşüncedoğrultusunda sayın çoğunluğun görüşüne katılamıyorum. 24.09.2018

 

 

                                           ÜYE

                               Turgay Tuncay Varlı